Horrory

Child Of Bodom

Lubicie takie filmy?? Jak tak to jakie??

Ja w swoim życiu oglądnąłem wiele horrorów, jedne lepsze, inne gorsze, a do moich ulubionych zaliczam:

1. Trylogię "Evil Dead", pierwsza część kosztowała zaledwie 500.000 $, a zdobyła nieziemską popularność, przede wszystkim straszyła i to bardzo, miała bardzo mroczny klimat, wręcz grobowy, sceny gore były również nieźle wykonane, choć w filmie pojawia się masa błędów. Druga część była lepiej zrealizowana, ale niestety nie pokazywali już scen zażynania, tylko było widać krew na ścianach. W drugiej części pojawiają się wątki humorysyczne, a w trzeciej to cały film to istna komedia. Reżyser zmienił film na komedię przygodową, która mi nieźle wyszła.

2. Piła I, II, III, IV - Film, który mnie bardzo zaskoczył, ponieważ oprócz rzezi, która jest pokazana, film działa bardzo na psychikę i potrafi zaskoczyć. Nie jest to bezmyślny film o torturowaniu ludzi, ale niesie w sobie głębsze przesłanie.

3. Koszmar z Ulicy Wiązów - Freddy to postać kultowa, uwielbiam wszystkie części, podoba mi się, że jest to krwawy horror, ale niepozbawiony czarnego humoru.

4. Nekromantik - To nie jest horror, ale potrafi wzbudzić odrazę, film opowiada o parze nekrofili. Film nie ma świetnych efektów, ale potrafi wzbudzić do refleksji nad sobą.

5. Noc Żywych Trupów - Klasyka kina. Horror rodem z lat 60, a straszy do dziś. Gdy go oglądałem w nocy to ciśnienie mi podskoczyło.

6. 1408 - Film według książki Kinga. Świetnie zrealizowany, najbardziej podobał mi się motyw z krwią ze ściany.

7. Dziecko Rosemary - Również kultowy film, świetna muzyka, klimat i wszystko doprawione satanizmem. Roman Polański spisał się nad wyraz dobrze.

8. Lśnienie - Również film według książki Kinga. Popisowa rola Jacka Nicholsona w roli psychopaty, wiele dziwnych sytuacji się przejawia w filmie trzymając widza cały czas w niepewności.

9. Klątwa Ju-On - japońska wersja tego filmu bije nieudaczną wersję amerykańską, która w ogóle nie straszy. Japoński pierwowzór straszył, że później człowiek bał wyjść z pokoju. Pierwsza część była o wiele lepsza od dwójki.

10. Cradle Of Fear - Film, w którym występują Dani Filth nie jest wysokich lotów, przede wszystkim skupiono się w nim na pokazaniu niezliczonych scen gore, które i tak nie są wysokich lotów, ale tym, którzy lubią duże ilości krwi spodoba się napewno.

Katarzyna

Szczerze, to unikam horrorów jak tylko mogę Wink

Nie lubię się bać. Oglądałam "Lśnienie" m.in., a reszty nie pamiętam (nawet jak oglądałam). Ostatnio ze znajomymi obejrzałam "Szymon mówi" ("Simon says") i myślałam, że coś mi się zrobi Very Happy

Co do "Dziecka Rosemary" to czytałam książke. Świetna. Ale filmu nie będę oglądać Wink

Dymuś

W zasadzie to ja mam za słabą psychikę do horrorów. Dlatego też podziwiam ludzi, którzy mogą sami oglądać horrory. Szczególnie w nocy kiedy jest ten klimat i jest ktoś sam w domu. Nie wyobrażam sobie tego (Tak nawiasem pisząc Siren Ty to masz mocną psychikę Very Happy

). Zawsze muszę mieć obok siebie kogoś. Czy to brat czy kuzynostwo.
Zazwyczaj oglądam horrory z bratem, bo on kocha horrory i na niego one nie działają w ogóle Rolling Eyes

A ja się przy tym trochę boje, a mój brat ma radości trochę ze mnie :P
A więc, że ja oglądnęłam zaledwie kilka horrorów... I jak narazie nadal uważam, że najlepszym horrorem jaki w życiu widziałam to oczywiście "The Ring". Po za tym to był pierwszy horror, który zobaczyłam i pierwszy film, którego się tak niesamowicie przestraszyłam (w nocy nie mogłam spać, a przed oczami miałam ciągle ten krąg ! Sad

). Później to jeszcze jakieś filmy się przewinęły. Różne to były horrory.
W pamięci np. nadal mam taki horror japoński zresztą jak "Widmo". Dzisiaj właśnie o tym filmie gadaliśmy z kumpelami na Zamku. Każda była nim przerażona Smile

Po filmie miałam problem z dojściem do łóżka, czy po drodze nie zje mnie jakieś "bobo" Laughing

Niedawno kuzynka mi opowiadała o jednym horrorze który oglądała w domu z bratem. Którego niesamowicie się przestraszyła, a mianowicie chodzi mi o film "Oko". Opowiadała mi o nim i szczerze powiedziawszy to zobaczyłabym sobie ten film. Jak się spytałam mego brata co to za film, to mi odpowiedział, ze głupi był. Jednak mi wydaje się, że mógłby być ciekawy. Oglądał może ktoś z was?

Siren

Lśnienie z Nicholsonem to bardzo dobry film. Tak swoją srogą jedyny w telewizji (tvn) film, z którym się spotkałam i nie było lektora tylko napisy.
Moja ulubiona scena? Martwa kobieta w wannie i facet biegający z siekierą po hotelu. Pewnie bym jeszcze kilka wymieniłam ale dawno to oglądałam, książkę z resztą również czytałam.
Natomiast jeśli chodzi o inne horrory to widziałam m.in. Piłę I i myślę nad obejrzeniem pozostałych części. W zasadzie film daje do myślenia nad sensem ludzkiej egzystencji. I powiem, że gdyby nie zakończenie, które było bardzo zaskakujące, to powiedziała bym, że to wyjątkowo debilny film.
Ostatnio obejrzałam Guinea Pig: Devil's Experiment i Guinea Pig: Flower of Flesh and Blood. Top były dwa japońskie "horrory". Pierwszy o tym jak się 3 facetów znęcało fizycznie nad babką i w mniej więcej momencie jak zaczęli ją surowym mięsem obrzucać zaczęłam ziewać Rolling Eyes

Drugi to historia pseudo samuraja, który kroi babkę na kawałki i recytuje przy tym jakieś debilne wierszyki. Z całego serca nie polecam...

Zibi

To ja dorzucę wszystkie części Draculi i Hellraisera Smile

Child Of Bodom

O Siren widziałaś Guinea Pig. Słyszałem o tym film, że jest strasznie pojebany i sadystyczny. W sumie tam nic nie ma oprócz różnych pomysłach nad znęcaniem się nad człowiekiem. Jakoś nie pałam do jego oglądnięcia. Podobnym film jest "Guts Of Whore".

Siren

Podobno w Japonii było coś takiego, że reżyserowi kazano zrobić coś w stylu making of, bo ludzie myśleli, że tam naprawdę robią takie rzeczy. Podobno jedna z aktorek nie mogła sie niekiedy powstrzymać od śmiechu.

Child Of Bodom

A to nie wiedziałem heh, a takie filmy w Japonii są robionie jedynie dlatego, że Japończycy po ciężkim dniu w pracy lubią sobie takie rzeczy pooglądać jak morderstwa, gwałty i inne wynaturzenia Rolling Eyes

Nemona

Horrory to mój ulubiony gatunek filmowy. Bardzo lubię się bać Very Happy

Nigdy nie zapomnę filmu "Demon - Historia Prawdziwa". Wynudziłam się na nim jak na żadnym innym filmie, na którym to powinnam się bać... Wink

Mało jest filmów, na/po których naprawdę się boję. Większość pozostawia na mnie krótkotrwałe wrażenie. Przez jedną noc rozglądam się, czy coś nie czyha w pobliżu... Wink

Nie lubię masakr z toną krwi, wyłupianiem oczu i innymi okropnościami, jeśli tylko to jest głównym wątkiem fabuły (mam się bać, nie wymiotować... Wink

)- horror ma we mnie wzbudzić strach poprzez nagłe zwroty akcji (nie mówię o nagle wyskakującym potworze, co akurat potrafi mnie zlęknąć Wink

), i chwile napięcia. Ma wzbudzić we mnie wrażenie, że za parę chwil to samo może stać się ze mną Wink

Ostatnio obejrzałam takie horrory jak:
- Dom 1000 Trupów (moje starsze rodzeństwo nieźle się bało; dla mnie film nie był straszny, ale bardzo ciekawy Very Happy

),
- 1408 (genialny! Jak wszystkie inne ekranizacje powieści Kinga)

Zamierzam obejrzeć "Bękarty Diabła" lub "Sadystę". Oglądaliście któryś z nich? Warto było? Smile

Zibi

Może trochę offtop ale niech będzie, jakby ktoś się chciał bać bardziej interaktywnie to polecam grę Clive Barker Undying, bardzo przyjemna zwłaszcza jak się gra w nocy koniecznie z dźwiękiem surround Smile

Gra nie jest nowa więc nie ma wielkich wymagań.

Child Of Bodom

O Sadyście tylko czytałem. Film jest porównywany do Piły i Hostelu (chodzi oczywiście o sceny tortur) i wyczytałem, że film jest idealny dla sadystów i tych, którzy lubią hektolitry krwi.

Rhynia

Nie lubię horrorów.
Urok tych kręconych obecnie, tych najmodniejszych, zawiera się w miazgach, papkach, ciapkach, krwi, rozpultanych oczach, et cetera.
"Piła" była ciekawa, kiedy była po raz pierwszy. Fakt, oprócz rzezi potrafiła zadziałać na psychikę. Jej kontynuacja była mniej udana, na trzeciej części przysnęłam, czwartej już nie oglądałam wcale.
Za to "Lśnienie" Kubricka było świetne, uwielbiałam sceny, jak ten mały jeździł na rowerku. Podobała mi się też kreacja Wendy, chociaż nie mam zielonego pojęcia, kim była kobieta, która ją zagrała. O Nicholsonie chyba nie muszę wspominać. Wink

"The Ring" też było warte obejrzenia. Łączę się z Tobą w bólu, Dymuś, też nie mogłam spać!
Erm. No. I ten. Strasznie się bałam po "Znakach", ale staram się do tego nie przyznawać. Wiecie, to było dawno i nieprawda, miałam jakieś jedenaście lat. Każdemu się zdarza... mrgreen

Siren

Tak, Rhyniu pamiętam jak oglądałyśmy Znaki z Twoim bratem. W momencie jak Mel Gibson odciął palec obcemu kazałaś film wyłączyć, bo się bałaś... :P
Jeszcze pamiętam jak oglądałyśmy Vidoq czy jakoś tak. Też wyłączyłyśmy po 15 minutach i też miałyśmy z 11 lat...
A później głupią ćmę, brałyśmy za nos mordercy... przez naszą koleżankę, z którą oglądałyśmy film.

Katarzyna

E, Znaki straszne nie były. Dla mnie były one żałosne po prostu i śmieszne Very Happy

Durny film, naprawdę... A końcówka już w ogóle. Na początku było nawet fajnie i klimatycznie, ale im dalej to nudniejsze i mętniejsze.
Ringa oglądałam, ale na tych strasznych momentach, gdzie mnie brat uprzedzał, to oczy zamykałam, więc chyba się nie liczy xD

Dymuś

Ale Znaki to nie horror Very Happy